| Út við gluggann stendur stúlkan og hún starir veginn á |
|
|
og hún bíður og hún vonar að hún vininn fái að sjá. |
|
|
En um síðir hringir síminn og hún svarar í hann fljótt, |
|
|
|
„Halló, halló,“ segir herrann, „viltu koma að dansa í nótt?“ |
|
|
| |
„Segðu ekki nei, segðu kannski, kannski, kannski, |
|
| |
segðu að þú elskir engan nema mig. |
|
| |
Segðu ekki nei, segðu kannski, kannski, kannski, |
|
| |
þá aldrei, aldrei ég skilja mun við þig.“ |
|
|
|
Unga stúlkan hún er stórhrifin og strax hún segir „Já“. |
|
|
Arm í arm þau leiðast ungu hjúin ætla ballið á. |
|
|
Þegar hljóma ljúfu lögin lágt hann hvíslar: „Heyrðu mig, |
|
|
viltu dansa þennan dans, ég gjarnan dansa vil við þig.“ |
|
|
| |
„Segðu ekki nei, segðu kannski, kannski, kannski, |
|
| |
segðu að þú elskir engan nema mig. |
|
| |
Segðu ekki nei, segðu kannski, kannski, kannski, |
|
| |
þá aldrei, aldrei ég skilja mun við þig.“ |
|
|
|
Og í ljúfum draumi líður kvöldið, loks er komin nótt. |
|
|
Við trúum stundum tæplega hve tíminn líður fljótt. |
|
|
Og er vangi strýkur vanga hlýtt af vörum hvíslað er: |
|
|
|
„Elsku litla sæta ljúfan, má ég labba heim með þér?“ |
|
|
| |
„Segðu ekki nei, segðu kannski, kannski, kannski, |
|
| |
segðu að þú elskir engan nema mig. |
|
| |
Segðu ekki nei, segðu kannski, kannski, kannski, |
|
| |
þá aldrei, aldrei ég skilja mun við þig.“ |
|
|
| |
„Segðu ekki nei, segðu kannski, kannski, kannski, |
|
| |
þá aldrei, aldrei ég skilja mun við þig.“ |
|
Home
