|
|
|
dag eftir dag, mér líður vel. |
|
Ég veit ekkert um neitt, mér finnst langbest að vera hér einn. |
|
|
Frá því þú fórst frá mér, |
|
Friður, þögn og eilíf ró. |
|
Áhyggjulaus, um aldir og ár - aleinn á ný. |
|
|
|
Út´ er allt svart og hvítt, og kona í slopp - ok. |
|
|
|
Einhver orð sem ég skil ekki, nöfn sem ég þekk´ekki, |
|
|
fólk sem ég kann ekki við. |
|
|
Allt fullt af hættulegum hugsuðum, án efa rugluðum og ég - aleinn. |
|
Það eru svipir á sveimi og allskonar undarlegt dót |
|
flæðand´út um allt, og ég, |
|
|
|
|
að vita ekki neitt, mér líkar vel. |
|
Áhyggjulaus, um aldir og ár, hvern dag sem ég hef. |
|
|
|
Út´ er allt svart og hvítt, og kona í slopp - ok |
|
|
|
Einhver orð sem ég skil ekki, nöfn sem ég þekk´ekki, |
|
fólk sem ég kann ekki við. |
|
Allt fullt af hættulegum hugsuðum, án efa rugluðum |
|
|
|
|
Það eru svipir á sveimi og allskonar undarlegt dót |
|
|
flögrand´út um allt, og ég, og ég - aleinn. |
|
|
Einhver orð sem ég skil ekki, nöfn sem ég þekk´ekki, |
|
fólk sem ég kann ekki við. |
|
Fáranlegir hugsuðir, hættulega ruglaðir |
|
|
|
Orð sem ég skil ekki, nöfn sem ég þekk´ekki, |
|
fólk sem ég kann ekki við. |
|
Hávaði sem truflar mig, tölur sem rugla mig |
|
|
|
Orð sem ég skil ekki, nöfn sem ég þekk´ekki, |
|
fólk sem ég kannast samt við. |
|
Allt fullt af hættulegum hugsuðum, án efa rugluðum - |
|
|