| Ég og Jón - við vorum eins og bræður, |
|
|
og áttum föður - sem var okkur kær. |
|
|
Ekki skorti okkur heldur mæður |
|
|
því ei þær reyndust færri vera en tvær. |
|
|
| |
Lánið elti Jón en lét í friði mig. |
|
| |
Lánsami Jón ég öfunda þig. |
|
|
|
Við vorum látnir ganga menntaveginn, |
|
|
|
Mikið varð hann faðir okkar feginn. |
|
|
En fyrir mér það gekk ekki jafn greitt. |
|
|
| |
Lánið elti Jón en lét í friði mig. |
|
| |
Lánsami Jón ég öfunda þig. |
|
|
|
Nonni bróðir lærður var í lögum, |
|
|
á lokaprófi varð hann númer eitt. |
|
|
Mér gekk heldur illa í flestum fögum, |
|
|
ég fékk alltaf núll komma ekki neitt. |
|
|
| |
Lánið elti Jón en lét í friði mig. |
|
| |
Lánsami Jón ég öfunda þig. |
|
|
|
Svo kom þar, að ég bað hennar Bistu. |
|
|
Bista sagði já, og kyssti mig. |
|
|
Unaðsleg var ást okkar í fyrstu, |
|
|
uns Jón tók hana bara fyrir sig. |
|
|
| |
Lánið elti Jón en lét í friði mig. |
|
| |
Lánsami Jón ég öfunda þig. |
|
|
|
Nonni dó og kúrir nú í kistu, |
|
|
sem kostaði meira en til átti það svín. |
|
|
En ég er stjúpi barnanna hennar Bistu, |
|
|
Því Bista hans Jóns er núna konan mín. |
|
Home
