|
|
Reykingar mjög heilla rafta. |
|
|
|
|
og sjúgð’ í þig kosmíska krafta. | |
|
|
Það borgar sig stundum að kvarta |
|
á kinninni kúrir ein varta. |
|
|
|
og sendu’ út í svartnættið bjarta. |
|
|
|
|
|
Hver er sinnar gæfu smiður. |
|
|
Hver er næstur sjálfum sér. |
|
|
Hver er sinnar gæfu smiður. |
|
|
Hver er næstur sjálfum sér. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Það er fallegt á Stokkseyrarbakka. |
|
þú varst sjálfur í eina tíð prakka- |
|
|
Hverjum sem það er að þakka. |
|
|
|
|
|
Hver er sinnar gæfu smiður. |
|
|
Hver er næstur sjálfum sér. |
|
|
Hver er sinnar gæfu smiður. |
|
|
Hver er næstur sjálfum sér. |
|
|
|
|
|
Hver er tilgangurinn með þessu jarðlífi? O hó ó! |
|
|
|
|
Skyldi’ ’hann enda, skyldi’ ’hann enda inní mér? |
|
|
|
Hver er s innar gæfu smiður. |
|
|
Hver er næstur sjálfum sér. |
|
|
Hver er sinnar gæfu smiður. |
|
|
Hver er næstur sjálfum sér. |
|
|