|
|
|
|
|
Ég veit að auðveld ekki alltaf blessuð ástin er |
|
því svo ótrúlega flókin þessi mannkynd er |
|
ég er peð í þessu tafli eins og þú |
|
Stundum erfitt er að finna von og trú. |
|
|
|
Ljósið sem nú lýsir augum þínum úr |
|
ljómar eins og sólin eftir svartaskúr |
|
og þú sérð í gegnum sál mér eins og gler |
|
þar sést vel hvað ég er ástfanginn af þér |
|
|
|
|
|
|
|
alveg sama hvernig lífið leikur mig |
|
ég trúi að skrifað sé í skýin hvernig fer, |
|
að ást mín hafi alltaf verið ætluð þér |
|
|
|
Það er komið sumar, blómin brosa móti sól. |
|
Sjáðu hvernig lifnar yfir öllu um byggð og ból |
|
og ég finn að ástin sem ég til þín ber |
|
lifnar ung og sterk í hjartanu á mér |
|
|
|
Ljósið sem nú lýsir augum þínum úr |
|
ljómar eins og sólin eftir svartaskúr |
|
og þú sérð í gegnum sál mér eins og gler |
|
þar sést vel hvað ég er ástfanginn af þér |
|
|
|
|
|
alveg sama hvernig lífið leikur mig |
|
ég trúi að skrifað sé í skýin hvernig fer, |
|
að ást mín hafi alltaf verið ætluð þér |
|
|