Það er kyrrlátt kvöld við fjörðinn, |
|
ryðgað liggur bárujárn við veginn. |
|
Mávurinn, múkkinn og vargurinn |
|
|
|
Meðan þung vaka fjöll yfir hafi |
|
í þögn stendur verksmiðjan ein, |
|
|
ekkert okkar snýr aftur heim. |
|
|
Því allir fóru suður í haust |
|
í kjölfar hins drottnandi herra. |
|
Bátar fúna, rotna í nausti', |
|
því nam vart með öðru en hnerra. |
|
|
Því dauðadóm sinn kvað hann upp og glotti, |
|
þorpsbúa hann hafði að háði og spotti. |
|
Síldin farin, fer ég líka |
|
|