|
|
|
Það eitt er víst að alltaf geng ég að |
|
|
í ágústbyrjun þér sem samastað. |
|
|
Hér rísi tjaldborg upp að gömlum sið |
|
|
og nú er liðin þessi langa bið. |
|
|
| |
Eyjan sem eitt sinn undir ösku lá |
|
| |
þar lifna vonir við og lífsins þrá |
|
| |
og ég þig nálgasr fagra Heimaey. |
|
|
| |
Mig dreymir um þig Þjóðhátíð |
|
| |
og stúlkur sem hitti á ný. |
|
| |
Hér þráin hún kviknar til þín |
|
| |
og eyjan hún kallar til mín. |
|
|
|
|
|
|
Við komum saman undir bláhimni. |
|
|
Ástfangin sitjum við í brekkunni. |
|
|
Bjartir dagar sumarnóttin blíð |
|
|
bjóða þig velkominn á Þjóðhátíð. |
|
|
| |
Eyjan sem eitt sinn undir ösku lá |
|
| |
þar lifna vonir við og lífsins þrá |
|
| |
og ég þig nálgasr fagra Heimaey. |
|
|
| |
Mig dreymir um þig Þjóðhátíð |
|
| |
og stúlkur sem hitti á ný. |
|
| |
Hér þráin hún kviknar til þín |
|
| |
og eyjan hún kallar til mín. |
|
|
|
|
|
|
| |
Eyjan sem eitt sinn undir ösku lá |
|
| |
þar lifna vonir við og lífsins þrá |
|
| |
og ég þig nálgasr fagra Heimaey. |
|
|
| |
Mig dreymir um þig Þjóðhátíð |
|
| |
og stúlkur sem hitti á ný. |
|
| |
Hér þráin hún kviknar til þín |
|
| |
og eyjan hún kallar til mín. |
|
|
Home
