Í skólanum var lítill hnokki |
|
|
hann læddist meðfram öllum veggjum |
|
F]jafnvel veggurinn hæddi hann og hló |
|
ef hann var kallaður upp að töflunni |
|
til að sýna yfir hverju hann bjó |
|
|
|
hvar Alexander hrúturinn bjó |
|
|
þá stamaði hann og roðnaði |
|
|
þegar skólabjallan glumdi |
|
þá fyrstur úr stofunni fór |
|
í kapphlaup við eigin skugga |
|
|
þar snýtti hann sér og þurrkaði |
|
|
|
|
|
en kom þó heim á kvöldin hljóður læddist inn |
|
þögull settist við eldhúsborðið |
|
|
|
|
þegar littla systir útgrátin |
|
|
|
þá öskraði mamma með hatur í augum |
|
|
haltu kjafti viðbjóðurinn þinn |
|
|
|
|
|
hann hafði þreknað og fríkkað |
|
|
|
hann var þekktur meðal strákana |
|
|
sá sem þefaði mestann þynni |
|
|