|
|
það sjúka sem er við hann |
|
|
sem finna í fanginu mjúka |
|
feigðina blítt sig strjúka. |
|
Allt þetta þykist ég vita |
|
|
|
Þú brosir blítt mín elska. |
|
|
Ég veit að varirnar hreyfast |
|
|
Orð þín fislétt fjúka útí tómið |
|
falla til jarðar þá vitrast þeim hljómið. |
|
Allt þetta þykist ég vita |
|
og þína leiki eins og er. |
|
|
Ég vildi þú gætir orðið ég |
|
|
og áttað þig elskan, þú sjálf |
|
|
sem eitrar allt í kringum sig. |
|
Einn daginn gleypir hann líka þig. |
|
Allt þetta þykist ég vita |
|
|
|