|
|
|
| F# | ég sit við | legstein þinn |
|
| B | og hugsa um | horfna tíð, |
|
|
|
| E | Sú staðreynd | sturlar mig |
|
| F# | að við sjáumst | aldrei meir. |
|
|
| E | A | E | sál sem eitt sinn deyr. | | | |
|
|
| | A | B | | Ó hve | sár er dauði | þinn, |
|
| | Ab | A | | þú varst | eini vinur | minn. |
|
| | B | | Einn ég stari í | sortann inn |
|
| | E | A | E | B | | með sorgardögg á | kinn. | | | |
|
|
| E | Hve leið og | laus við svör |
|
|
|
|
|
| | A | B | | Ó hve | sár er dauði | þinn, |
|
| | Ab | A | | þú varst | eini vinur | minn. |
|
| | B | | Einn ég stari í | sortann inn |
|
| | E | A | E | B | | með sorgardögg á | kinn. | | | |
|
|
| | A | B | | Ó hve | sár er dauði | þinn, |
|
| | Ab | A | | þú varst | eini vinur | minn. |
|
| | B | | Einn ég stari í | sortann inn |
|
| | E | A | E | B | | með sorgardögg á | kinn. | | | |
|