|
|
|
Ég leit þau fyrst einn dag, einn sumardag |
|
|
|
í grænum mó þau léku fagurt lag |
|
|
|
|
Í lágri þúfu í þessum græna mó |
|
|
|
var þeirra yndi umlukt bjartri ró |
|
|
|
| |
Og þegar sólin hneig í hafið rótt |
|
|
| |
ég sat þar oft og sat þar fram á nótt |
|
|
|
| |
Og engin ást er sælli í óði og söng |
|
|
| |
Og hvaða eilífð er þeim nógu löng |
|
| |
sem elskast hjörtum tveim |
|
| |
sem elskast hjörtum tveim |
|
|
|
|
|
|
|
| |
Og þegar sólin hneig í hafið rótt |
|
|
| |
ég sat þar oft og sat þar fram á nótt |
|
|
|
| |
Og engin ást er sælli í óði og söng |
|
|
| |
Og hvaða eilífð er þeim nógu löng |
|
| |
sem elskast hjörtum tveim |
|
| |
Og hvaða eilífð er þeim nógu löng |
|
| |
sem elskast hjörtum tveim |
|
| |
sem elskast hjörtum tveim |
|
Home
