| (Lag: Ghost ridersin the sky) |
|
|
|
Ég reið eitt sinn um öræfin, er dagsins birtu brá, |
|
|
og tugi nauta heljarstórra allt í einu sá. |
|
|
Með glóð í augum geystust þau, |
|
|
svo glumdi við himinn og jörð. |
|
|
Ég þóttist sjá að þetta var |
|
|
|
|
|
|
Það hvein í þeirra nösum eins og blásið væri bál, |
|
|
í húminu á klaufir þeirra stirndi eins og stál. |
|
|
|
|
Ég þóttist sjá að þetta var |
|
|
|
|
|
|
Á eftir kom einn riddari á reginefldum klár. |
|
|
Úr mannshúð var gerður hnakkur hans, en keyrið var konuhár. |
|
|
Hann grönum brá og glotti og hló, |
|
|
svo glumdi við himinn og jörð. |
|
|
Þá þóttist ég vita að þetta var |
|
|
|
|
Home
