| Þrýstingurinn í loftinu er veðrið inní mér |
|
|
Þó ég lækki um eitt millibar, get ég ekkert sagt á |
|
|
|
Stormurinn á undan logninu er biðin eftir þér |
|
|
Nú spáir roki og spáir kvíða, áframhaldandi |
|
|
|
Hvenær get ég hætt að skríða og gengið uppréttur |
|
|
|
|
| |
Þá rofar til á milli hríða |
|
| |
Þú ert friðurinn á milli stríða |
|
|
|
| |
Þér fylgir jafnan logn og blíða |
|
|
|
|
Þó ég biðji um nýja veðurspá er ekkert víst að úr |
|
|
|
Er áhugasamur um eigin gróður en hef aldrei verið |
|
|
|
Lægðirnar sem leggjast á mig koma í veg fyrir að ég |
|
|
|
Þegar dagurinn verður aldrei bjartur og hugurinn |
|
|
|
Einsog óbotnaður fyrripartur, órímaður |
|
|
|
|
| |
Þá rofar til á milli hríða |
|
| |
Þú ert friðurinn á milli stríða |
|
|
|
| |
Þér fylgir jafnan logn og blíða |
|
|
|
|
|
Home
