| (Úr Silfurtúnglinu e. Halldór Laxnes) |
|
|
| Eb | Ab | Eb | Cm | | Hvert örstutt | spor var | auðnuspor með | þér, |
|
| Ab | Fm | Bb7 | Eb | | hvert andar | tak er | tafðir | þú hjá | mér |
|
| Fm | Eb | | við sólskins | stund og sæludraumur | hár |
|
| Cm | Fm | Eb | | minn sátt | máli við Guð um | þúsund | ár |
|
|
|
| Eb | Ab | Eb | Cm | | Hvað jafnast | á við | andardráttinn | þinn? |
|
| Ab | Fm | Bb7 | Eb | | Hve öll sú | gleði er | fyrr naut | hugur | minn |
|
| Fm | Eb | | er orðin | hljómlaust utangátta | tóm |
|
| Cm | Fm | Eb | | hjá undr | inu að heyra | þennan | róm |
|
|
|
| Eb | Ab | Eb | Cm | | Hjá undri | því að | líta lítinn | fót, |
|
| Ab | Fm | Bb7 | Eb | | í litlum | skóm, og | vita að | heimsins | grjót, |
|
| Fm | Eb | | svo hart og | sárt er honum fjarri | enn, |
|
| Cm | Fm | Eb | | og heimsins | ráð sem brugga | vondir | menn. |
|
|
|
| Eb | Ab | Eb | Cm | | Já vita | eitthvað | anda hér á | jörð, |
|
| Ab | Fm | Bb7 | Eb | | er ofar | standi | minni | þakkar | gjörð, |
|
| Fm | Eb | | í stundar | eilífð eina sumar | nótt. |
|
| Cm | Fm | Eb | | Ó alheims | ljós, ó mynd sem | hverfur | skjótt. |
|
Home
