Les í lófa þínum leyndarmálið góða |
|
Ég sé það nú, ég veit og skil |
|
Það er svo ótal margt sem ætla ég að bjóða |
|
Já betra líf með ást og yl |
|
|
|
|
að lífið geti kennt mér að |
|
|
|
ég vil fara frjáls með þér |
|
|
og fljúga yfir land og sjó |
|
|
Það er svo augljóst nú að allir draumar rætast |
|
við höldum tvö um höf og lönd |
|
Um lífið leikum við og lófar okkar mætast |
|
þá leiðumst við já hönd í hönd |
|
|
|
|
að lífið geti kennt mér að |
|
|
|
ég vil fara frjáls með þér |
|
|
og fljúga yfir land og sjó |
|
|
|
Ég ætla að fara alla leið |
|
|
með ást á móti sorg og neyð |
|
|
|
ég vil fara frjáls með þér |
|
|
og fljúga yfir land og sjó |
|
|
|
|
|
|
|
Ég ætla að fara alla leið |
|
|
með ást á móti sorg og neyð |
|
|
|
ég vil fara frjáls með þér |
|
|
og fljúga yfir land og sjó |
|
|
|
|
að lífið geti kennt mér að |
|
|
|
ég vil fara frjáls með þér |
|
|
og fljúga yfir land og sjó |
|
|