|
|
|
| B | E | Ég var á | ferð og flugi ástin | mín, |
|
| B | E | og alltof | sjaldan fékk ég notið | þín. |
|
| A | E | Þvílíkar | tarnir enn ég ekki | skil, |
|
| B | E | því miklu | minna hefði dugað | til. |
|
|
|
|
| B | E | Og vorið | leið og við tók sumar | ið |
|
| B | E | við áttum | samleið, gengum hlið við | hlið. |
|
| A | E | Lifðum | marga gleð’ og gæfu | stund, |
|
| B | E | við örlög | grá, við áttum seinna | fund. |
|
|
|
|
| Ab7 | C#m | Lífið er | vatn sem vætlar undir | brú, |
|
| A | E | og enginn | veit hvert liggur leiðin | sú. |
|
| B | E | En þegar | lýkur jarðlífsgöngun | ni, |
|
| B | E | aftur hittumst | við í blómabrekkun | ni . |
|
|
|
|
| B | E | Og þó nú | skilji leiðir að um | sinn, |
|
| B | E | þér alltaf | fylgir vinahugur | minn. |
|
| A | E | Ég þakka | fyrir hverja unaðs | stund, |
|
| B | E | við munum | aftur eiga endur | fund. |
|
|
|
| Ab7 | C#m | Alltaf | fjölgar himnakórnum | í, |
|
| A | E | og vinir | hverfa, koma mun að | því. |
|
| B | E | En þegar | lýkur jarðlífsgöngunn | i, |
|
| B | E | aftur hittumst | við í blómabrekkun | ni |
|
| B | E | En þegar | lýkur jarðlífsgöngunn | i, |
|
| B | E | aftur hittumst | við í blómabrekkun | ni |
|
|
|