|
| G | D | var með | snjáðan pípu | hatt, |
|
|
|
| A7 | D | gat hann | talað, rétt og | hratt. |
|
|
| D | D7 | | „Snæfinnur | snjókarl! |
|
| G | D | Bara | sniðugt ævin | týr,“ |
|
| G | Fdim | segja | margir | menn, |
|
|
| Em | A7 | D | D7 | hve hann | mildur | var og | hýr. | |
|
|
| | G | F#m | Bm | | En | galdrar voru | geymd | ir |
|
| | Em | A7 | D | | í | gömlu | skónum | hans: |
|
| | A | C#dim | | Er | fékk hann þá á | fætur sér |
|
| | Bm7 | E7 | A | A7 | | fór hann | óðar | a í | dans. | |
|
|
|
hann var snar að lifna við, |
|
|
|
-uns hann leit í sólskinið. |
|
|
|
|
|
|
og ég soðna, hér um bil.“ |
|
|
|
|
|
|
karlinn allt í einu hrökk. |
|
|
|
Svo hljóp hann einn, -var ekki seinn- |
|
|
|
og með sæg af börnum söng hann lag |
|
|
bæði í sveit og höfuðborg. |
|
|
|
allt í snatri þetta vann, |
|
|
|
og hún var að bræða hann. |
|