|
|
Ég hlusta á Zeppelin og ég ferðast aftur í tímann. |
|
Þú spyrð mig hvar er gimsteinninn í augum þínum ljúfan? |
|
Svitinn perlar á brjóstum þínum þú bítur í hnúann, |
|
þú flýgur á brott með syndum mínum, svartur Afgan. |
|
|
Ég elska þig svo heitt að mig sundlar og verkjar. |
|
Í faðmi þínum þú lætur mig finna til sektar. |
|
Útí horni liggur kisi þinn og malar, |
|
inni á baðherbergi stendur vofan þín og talar. |
|
|
|
Úti hamast regnið við að komast inn til þín. |
|
|
Ég skríð undir sængina heyri hvernig stormurinn hvín. |
|
|
Drottningin með stríðsfákana sína bíður okkur inn til sín. |
|
|
Hún sýnir okkur inní sólina, segir að sólin sé sín. |
|
|
|
|
Lyftan var biluð, húsvörðurinn kallaði mig svín. |
|
Sagðist hata alla poppara, ég hélt hann væri að gera grín. |
|
Ég sagðist vera að heimsækja stúlku hún væri unnusta mín. |
|
Hann sagði mér er nákvæmlega sama þó hún væri ekki stúlkan þín. |
|
|
|
Þegar ég bankaði á dyrnar opnaði vofan þín. |
|
|
Hún sagði þú varst bara draumur, ég hef aðeins séð þig í sýn. |
|
|
Ó, ég elska þig ég vil ekki vakna |
|
|
svartur Afgan, drauma minna ég sakna. |
|