|
|
Það er svo margt, ef að er gáð, |
|
|
Ég held það væri heilla ráð |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Á einum stað býr þrifin þjóð, |
|
með þvegið hár og skjanna, |
|
við húsbændurna holl og góð, |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Mér hefur verið sagt í svip, |
|
|
og ætli nú að eignast skip, |
|
þótt enginn kunni að sigla. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
sem nóttina eiga að stytta, |
|
þó varla nokkur viti enn, |
|
hve vænlegt ráð þeir hitta. |
|
|
|
|
|
|
Seinna veit, hvað gengur. |
|
|
|
|
|
|
Á einum stað býr einnig fólk, |
|
|
Það lifir þar á mysu og mjólk, |
|
|
|
|
|
|
|
Ætli þeir standi á þambi? |
|
|
|
|
|
|
Þar hefur verið sofið sætt, |
|
|
og ullin fremur illa tætt, |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Þar eru blessuð börnin frönsk, |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
sem þér er betra að þegja um |
|
|