| F# | B | F# | B | | Hún bar þig | heiminn og | hjúfraði að | sér. |
|
| E | B | E | | Hún heitast þig | elskaði og | fyrirgaf | þér. |
|
| F# | B | F# | Eb | | Hún | ávallt er | vörn þín, þinn | skjöldur og | hlíf. |
|
| Abm | E | F# | B | | Hún er | íslenska konan sem | ól þig og | helgar sitt | líf. |
|
|
|
Með landnemum sigld ún um svarrandi haf. |
|
|
Hún sefaði harma, hún vakt´er hún svaf. |
|
|
Hún þerraði tárin hún þerraði blóð. |
|
|
Hún var íslenska konan sem allt á að þakka vor þjóð. |
|
|
| | | Abm | C# | F# | | | | Ó, | hún var ambáttin | rjóð |
|
| | | Ebm | E | C#m | | | | hún var ástkonan | hljóð | |
|
| | | F# | | | hún var amma svo | fróð. |
|
|
| | | Bm | E | A | | | | Ó, at | hvarf umrennings | ins |
|
| | | F#m | G | C# | | | | inntak hjálpræðis | ins | |
|
| | | F# | | | líkn frá kyni til | kyns. |
|
|
|
Hún þraukaði hallæri, hungur og fár. |
|
|
Hún hjúkrað´ og stritaði gleðisnauð ár |
|
|
Hún enn í dag fórna sér endalaust má. |
|
|
Hún er íslenska konan sem gefur þér allt sem hún á. |
|
|
| |
Ó, hún er brúður sem skín |
|
|
|
|
| |
Ó, hún er ást, hrein og tær |
|
|
|
|
|
Og loks þegar móðirin lögð er í mold |
|
|
þá lýtur þú höfði og tár falla á fold. |
|
|
Þú veist hver var skjól þitt þinn skjöldur og hlíf. |
|
|
Það var íslenska konan sem ól þig og gaf þér sitt líf. |
|
|
|
En sólin hún hnígur og sólin hún rís. |
|
|
Og sjá þér við hlið er þín hamingjudís, |
|
|
sem alltaf er skjól þitt, þinn skjöldur og hlíf. |
|
| Abm | | Það er | íslenska konan, tákn trúar og vonar, |
|
| E | F# | B | | sem | ann þér og | helgar sitt | líf. |
|
