| (Úr: Þið munið hann Jörund) |
|
|
| Eb | Cm | Fm | Bb7 | | Í | sal Hans | Hátignar | konan | kom, |
|
| Ab | F7 | Bb | | en | konan | eitthvað | domm var. |
|
| Eb | Cm | | Þá tók Hann stóra | flösku | fram; |
|
| Fm | F7 | Bb | | í | flösku | þeirri | romm var. |
|
|
| | | Eb | Cm | Fm | Bb7 | | | Og | konan | gladdist, og | kóngsins | drykk |
|
| | | Eb | Ab | Bb7 | | | hún | kurteis að | vörum sér | bar. |
|
| | | Eb | Fm | Eb | Fm | Gm | | | Svo | bauð hann | henni að | bresk | um | sið |
|
| | | Eb | Fm | Eb | Fm | Gm | | | að | bragða | hjá sér | visk | í | ið, |
|
| | | Eb | Fm | Eb | Fm | C7 | | | en | hellti þó | sérríi | sam | an | við, |
|
| | | Fm | Bb7 | Eb | | | því Hann | séntil | maður | var, |
|
| | | C7 | F7 | Bb7 | Eb | | | | því að | séntil | maður Hann | var. |
|
|
| Eb | Cm | Fm | Bb7 | | Hann | bauð henni | sæti við | borð úr | eik |
|
| Ab | F7 | Bb | | og | breskum | réttum | hlaðið. |
|
| Eb | Cm | | Já, þar var bæði | beikon og | egg |
|
| Fm | F7 | Bb | | og | blessað | marme | laðið. |
|
|
| | | Eb | Cm | Fm | Bb7 | | | Og | konan | gladdist og | gleypti | fljótt |
|
| | | Eb | Ab | Bb7 | | | þær | gómsætu | kræsing | ar; |
|
| | | Eb | Fm | Eb | Fm | Gm | | | því | rétt sem | aðrir | ís | lensk | ir |
|
| | | Eb | Fm | Eb | Fm | Gm | | | hún | aldrei | hafði neitt | bragð | að | fyrr |
|
| | | Eb | Fm | Eb | Fm | C7 | | | nema | gellur og | hausa og | grað | hesta | skyr |
|
| | | Fm | Bb7 | Eb | | | eða | grásleppur | kasúld | nar. |
|
| | | C7 | F7 | Bb7 | Eb | | | | Slíkt er | talið | þjóðlegt | þar. |
|
|
| Eb | Cm | Fm | Bb7 | | Af | víni | konan var | orðin | ör |
|
| Ab | F7 | Bb | | og | augun | tekin að | glansa. |
|
| Eb | Cm | | Þá bukkaði kóngur og | beygði | sig |
|
| Fm | F7 | Bb | | og | bauð henni | upp að | dansa. |
|
|
| | | Eb | Cm | Fm | Bb7 | | | Og | konan með | brosi því | boði | tók |
|
| | | Eb | Ab | Bb7 | | | og | blævænginn | sundur | dró. |
|
| | | Eb | Fm | Eb | Fm | Gm | | | Og | út á | gólfið þau | lið | u | létt |
|
| | | Eb | Fm | Eb | Fm | Gm | | | í | Loðvíks | 14. | men | ú | ett; |
|
| | | Eb | Fm | Eb | Fm | C7 | | | og | konan var | orðin svo | kó | kó | kett |
|
| | | Fm | Bb7 | Eb | | | að í | kóngi | hjartað | sló |
|
| | | C7 | F7 | Bb7 | Eb | | | | troppó | forte, | allegrett | ó. |
|
|
| Eb | Cm | Fm | Bb7 | | Og | nóttin | kom, og | konan | sig |
|
| Ab | F7 | Bb | | klæddi hægt og | seint | úr; |
|
| Eb | Cm | | (en reyndar þó, hún | furðu | fljótt |
|
| Fm | F7 | Bb | | var | farin alveg | hreint | úr). |
|
|
| | | Eb | Cm | Fm | Bb7 | | | Og | kóngur í | hjartanu | fögnuð | fann |
|
| | | Eb | Ab | Bb7 | | | og | fiðring | hér og | þar; |
|
| | | Eb | Fm | Eb | Fm | Gm | | | því | brjóst hennar | voru | býsn | a | stór, |
|
| | | Eb | Fm | Eb | Fm | Gm | | | og | barmurinn | reis eins og | ólg | u | sjór, |
|
| | | Eb | Fm | Eb | Fm | C7 | | | en | sjálfur úr | engu | samt | Hann | fór, |
|
| | | Fm | Bb7 | Eb | | | því Hann | séntil | maður | var, |
|
| | | C7 | F7 | Bb7 | Eb | | | | því að | séntil | maður Hann | var. |
|
Home
