|
|
og geymi meira að segja nokkur gömul bréf frá þér |
|
|
það gleymast gamlar syndir |
|
|
og horfnir tímar líða gegn um höfuðið á mér |
|
|
| |
vertu mér hjá, lof mér að sjá, |
|
| |
hvað þetta var sem dró mig svona að þér. |
|
| |
lof mér að ná, því að mér brá, |
|
| |
hvað þetta var sem dró mig svona að þér |
|
|
|
|
og tímabil sem gleymast birtast mér í augum þér |
|
|
Mér finnst þú vera hjá mér |
|
|
hugmynd þín er friðþæging í endalausri þrá |
|
|
| |
vertu mér hjá, lof mér að sjá, |
|
| |
hvað þetta var sem dró mig svona að þér. |
|
| |
lof mér að ná, því að mér brá, |
|
| |
hvað þetta var sem dró mig svona að þér |
|
|
|
Penninn brotin, blöðin komin til þín |
|
|
|
og ég sé svo eftir því að hafa hætt |
|
|
Tíminn liðinn, tækifærin á braut |
|
|
og ég bíð bara eftir því að komast heim |
|
|
|
|
|
nóttin tekur við mér brotnum örmum þínum úr |
|
|
|
seytla tilfinningar og þær deyja smátt og smátt |
|
|
| |
vertu mér hjá, lof mér að sjá, |
|
| |
hvað þetta var sem dró mig svona að þér. |
|
| |
lof mér að ná, því að mér brá, |
|
| |
hvað þetta var sem dró mig svona að þér |
|
Home
