| Em | | Kannski er ég enn á veiðum, |
|
| B7 | | jafnvel orðinn sjálfur bráð. |
|
|
Lokað hef ég öllum leiðum |
|
| Em | | með | regnbogans silfurþráð. |
|
|
|
Vorið fæddist til þess að deyja, |
|
|
|
Ég heyrði vindinn við kornið segja: |
|
|
|
|
Viska þín var viska barnsins |
|
|
|
|
sem leit heiminn manna fyrst. |
|
|
|
|
|
sem upphaf sitt átti í Betlehem |
|
|
|
| | | D | | | | Veistu, ég sakna náttanna |
|
| | | G | | | með sinn | eina sanna lit, |
|
|
|
|
| | | B7 | | | Ég | leita þín í öllum þeim |
|
|
| | | Am | Em | | | | Stundum býð ég | stúlku heim |
|
| | | D | Em | | | sem | veit ekki að | ég er ég. |
|
|
|
Í kyrrðinni dafnar, lifir sá kraftur |
|
|
|
Ef þögnin gæti fært mig aftur |
|
|
á þann stað sem ég sá þig fyrst. |
|
|
|
Skuggarnir sofa á veginum úti, |
|
|
|
sem mörkuð voru í svörtu fjúki. |
|
|
|
|
|
|
Trójuhestsins augu störðu, |
|
|
|
|
Eins og herirnir við eldana biðu, |
|
|
|
|
|
| |
Viska þín var viska barnsins |
|
|
|
| |
sem leit heiminn manna fyrst. |
|
|
|
|
| |
sem upphaf sitt átti í Betlehem |
|
|
Home
