| Suður um höfin að sólgylltri strönd |
|
|
sigli ég fleyi mínu til að kanna ókunn lönd. |
|
|
En meðan ég lifi, ei bresta þau bönd, |
|
|
sem bundið mig hafa við suðræna strönd. |
|
|
|
Hann kom sem engill af himni til mín, |
|
|
heillandi eins og þegar sólin björt í heiði skín. |
|
|
Og yndisleg voru þau ævintýr mín |
|
|
og yndisleg voru hin freyðandi vín. |
|
|
| |
Þegar dagur var kominn að kveldi, |
|
| |
þá var kátt yfir börnum lands, |
|
| |
þá var veisla hjá innfæddra eldi, |
|
| |
og allir stigu villtan dans. |
|
|
|
Suður um höfin að sólgylltri strönd |
|
|
svífur minn hugur, þegar kólna fer um heimalönd. |
|
|
Og meðan ég lifi, ei bresta þau bönd, |
|
|
sem bundið mig hafa við suðræna strönd. |
|
|
Home
