| E | B7 | E | | Suður um höfin | að sólgylltri | strönd |
|
| B | B7 | sigli ég fleyi mínu | til að kanna | ókunn lönd. |
|
| E | E7 | A | En meðan ég | lifi, | ei bresta þau | bönd, |
|
| E | B7 | E | sem bundið mig | hafa | við suðræna | strönd. |
|
|
| B7 | E | Hann kom sem engill | af himni til | mín, |
|
| B | B7 | heillandi eins og þegar | sólin björt í | heiði skín. |
|
| E | E7 | A | Og yndisleg | voru | þau ævintýr | mín |
|
| E | B7 | E | og yndisleg | voru hin | freyðandi | vín. |
|
|
| | E | B7 | | | Þegar dagur var kominn að | kveldi, |
|
| | E | | þá var kátt yfir börnum | lands, |
|
| | E7 | A | | þá var veisla hjá | innfæddra | eldi, |
|
| | B | B7 | E | | og allir | stigu | villtan | dans. |
|
|
| B7 | E | Suður um höfin | að sólgylltri | strönd |
|
| B | B7 | svífur minn hugur, þegar | kólna fer um | heimalönd. |
|
| E | E7 | A | Og meðan ég | lifi, | ei bresta þau | bönd, |
|
| E | B7 | E | sem bundið mig | hafa | við suðræna | strönd. |
|
|