|
|
| C | Em | | Menn hugsa sér | takmörk, |
|
| Dm | C | þeir | telja sig jafnvel sjá | það. |
|
| C | Em | | Þeir sækja í sig | veðrið, |
|
| Dm | Em | þeir | setja allt sitt traust | á það. |
|
| Dm | Em | Þeir | gína yfir | áformum |
|
| Bb | G | C | Em | Dm | C | en | guðirnir þeir | ráða. | | | | |
|
|
Og áformin voru svo heillandi, |
|
það var harla léttvægur prettur |
|
|
en hann var guðlegur og nettur. |
|
|
|
|
|
|
Þér finnst tilveran leikur, |
|
þú ert laus við þessar fléttur. |
|
En svo er fléttan þér um háls |
|
og það er hlegið því þetta eru örlagaglettur. |
|
|
| | Dm | C | | | Þú ert fórnarlamb guðlegrar | gamansemi |
|
| | F | F/E | Dm | Ab5 | F#5 | G | | en | gráleit | fyndnin hún | sortn | ar | óðflug | a. |
|
| | Dm | C | | | Þó veinar hástöfum látið mig | lausan úr glettunni |
|
| | F | F/E | Dm | Ab5 | F#5 | G | | og þú | leitar í | örvilnan en það | finnst bara ekki | nein | góð | smuga. |
|
|
Þú spyrð karlinn í búðinni: |
|
|
|
|
|
og lögmálið eru þessar örlagaglettur. |
|
|
|
Því þú ert svo auðveld bráð hinna gamansömu guða, |
|
|
þú ert gangandi fyndni á þeirra vegum. |
|
|
Þér stoðar ekki mikið að steyta rýran hnefa, |
|
|
stórmennskan fer þér síst svo hlægilega takmörkuðum og tregum. |
|
|
|
sem þú hélst að væri klettur |
|
en þú kunnir þér ekki hóf, |
|
|
Þú varðst að athlægi í kviksyndinu |
|
|
|
|
|
Ég teygði mig og skoðaði í fjarskanum |
|
|
|
|
|
|