|
|
|
|
þeir telja sig jafnvel sjá það. |
|
|
|
þeir setja allt sitt traust á það. |
|
|
|
|
|
Og áformin voru svo heillandi, |
|
|
það var harla léttvægur prettur |
|
|
|
en hann var guðlegur og nettur. |
|
|
|
|
|
|
|
Þér finnst tilveran leikur, |
|
|
þú ert laus við þessar fléttur. |
|
|
En svo er fléttan þér um háls |
|
|
og það er hlegið því þetta eru örlagaglettur. |
|
|
| |
Þú ert fórnarlamb guðlegrar gamansemi |
|
| |
en gráleit fyndnin hún sortnar óðfluga. |
|
| |
Þó veinar hástöfum látið mig lausan úr glettunni |
|
| |
og þú leitar í örvilnan en það finnst bara ekki nein góð smuga. |
|
|
|
Þú spyrð karlinn í búðinni: |
|
|
|
|
|
|
og lögmálið eru þessar örlagaglettur. |
|
|
| |
Því þú ert svo auðveld bráð hinna gamansömu guða, |
|
| |
þú ert gangandi fyndni á þeirra vegum. |
|
| |
Þér stoðar ekki mikið að steyta rýran hnefa, |
|
| |
stórmennskan fer þér síst svo hlægilega takmörkuðum og tregum. |
|
|
|
|
sem þú hélst að væri klettur |
|
|
en þú kunnir þér ekki hóf, |
|
|
|
Þú varðst að athlægi í kviksyndinu |
|
|
|
|
|
|
Ég teygði mig og skoðaði í fjarskanum |
|
|
|
|
|
|
Home
