| A | | Hann var vélstjóri á fraktara og þekkti öll heimsins helstu mið, |
|
skarpeygður sem ránfugl og sólbrúnn eins og rið, |
|
| D | A | hann | var svo grindhoraður að hann | minnti helst á þráð |
|
| E | A | en heimsspekingur var | hann af Guðs | náð. |
|
|
|
| A | | Hann varð að drekka stíft svo tyldu á honum buxurnar |
|
og er hann var í landi brá hann sér á næsta bar |
|
| D | A | við | ræddum oft um hamingjunar in | nsta leyndardóm |
|
| E | A | þa stakk hann út og sa | gði hægum r | óm |
|
|
|
| A | D | E | A | | Betri bíla, yn | gri konur,el | dra whiský, meiri p | ening |
|
|
|
| A | | Hann brosti svo að skein í tóbaksbrúnar tennurnar |
|
og sagði mer er sama um frið og betra veðurfar |
|
| D | A | regn og | friður er að vísu frjóseminni í | vil |
|
| E | A | en fari það mín | vegna fjandans | til |
|
|
|
| A | | ég sagðist vera skáld mér fyndist aldrei nokkuð ske |
|
ég sagðist hvorki vilja bíla whiský eða fé |
|
| D | A | svo kv | aðst ég hafa hugsjónir sem | öll mín trú er í |
|
| E | A | hann | leit upp og sagði þú lýgur | því |
|
|
|
| A | D | E | A | | Betri bíla, yn | gri konur,el | dra whiský, meiri p | ening |
|
|
|
| A | | Það fauk í mig ég greip til hans og sendi hann út í horn |
|
þar lumpaðist hann niður og sagði ekki korn |
|
| D | A | fyrr en | nokkuð varði var ég rokinn | beint á dyr |
|
| E | A | ég hafði aldrei | rotað nokkurn | fyrr |
|
|
|
| A | | En langt er miður síðan ég hef hætt að yrkja ljóð |
|
og ég er löngu hættur við að breyta minni þjóð |
|
| D | A | og ef | sonur minn vill vita hvað mér lífið hefur | kennt |
|
| E | A | þá hyggsta laust | ég segi honum | pent |
|
|
|
| A | D | E | A | | Betri bíla, yn | gri konur,el | dra whiský, meiri p | ening |
|
| A | D | E | A | | Betri bíla, yn | gri konur,el | dra whiský, meiri p | ening |
|
| A | D | E | A | | Betri bíla, yn | gri konur,el | dra whiský, meiri p | ening |
|
|