| Abm | Ebm | C#m | F# | Abm | Ebm | E | F# | B | | | | | | | | | | |
|
|
| B | Abm | Hún | Hríseyjar- | Marta |
|
| C#m | F# | með | hárið sitt | svarta |
|
| B | Abm | E | F# | var | fræg fyrir | kátínu | forðum á | síld. |
|
| B | Abm | Og það | hressti okkur | alla |
|
| C#m | F# | að | heyra hana | kalla: |
|
| B | Abm | E | F# | B | „Hæ | tunnu, hæ | tunnu, hæ | salt, | meira | salt.“ |
|
|
|
aldrei heyrðist hún kvarta. |
|
Þó hún fengi ekki hænublund nótt eftir nótt. |
|
Og það hressti okkur alla |
|
|
„Hæ tunnu, hæ tunnu, hæ salt, meira salt.“ |
|
|
| | Abm | Ebm | | Og það | hressti okkur | alla |
|
| | C#m | F# | | að | heyra hana | kalla: |
|
| | Abm | Ebm | E | F# | B | | „Hæ | tunnu, hæ | tunnu, hæ | salt, | meira | salt.“ |
|
|
|
|
hún veiktist af hósta eitt haustið og dó. |
|
Og það hryggði okkur alla |
|
|
„Hæ tunnu, hæ tunnu, hæ salt, meira salt.“ |
|
|
|
|
hún gat ekki legið í gröfinni kyrr. |
|
Og það hressti okkur alla |
|
|
„Hæ tunnu, hæ tunnu, hæ salt, meira salt.“ |
|
|
| | Abm | Ebm | | Og það | hressti okkur | alla |
|
| | C#m | F# | | að | heyra hana | kalla: |
|
| | Abm | Ebm | E | F# | B | | „Hæ | tunnu, hæ | tunnu, hæ | salt, | meira | salt.“ |
|
|
|
|
stendur Marta á planinu nótt eftir nótt. |
|
|
|
„Hæ tunnu, hæ tunnu, hæ salt, meira salt.“ |
|
|
| | Abm | Ebm | | Og það | hressti okkur | alla |
|
| | C#m | F# | | að | heyra hana | kalla: |
|
| | Abm | Ebm | E | F# | B | | „Hæ | tunnu, hæ | tunnu, hæ | salt, | meira | salt.“ |
|