| Cm | Gm | Fm | Bb | Cm | Gm | Ab | Bb | Eb | | | | | | | | | | |
|
|
| Eb | Cm | Hún | Hríseyjar- | Marta |
|
| Fm | Bb | með | hárið sitt | svarta |
|
| Eb | Cm | Ab | Bb | var | fræg fyrir | kátínu | forðum á | síld. |
|
| Eb | Cm | Og það | hressti okkur | alla |
|
| Fm | Bb | að | heyra hana | kalla: |
|
| Eb | Cm | Ab | Bb | Eb | „Hæ | tunnu, hæ | tunnu, hæ | salt, | meira | salt.“ |
|
|
|
aldrei heyrðist hún kvarta. |
|
Þó hún fengi ekki hænublund nótt eftir nótt. |
|
Og það hressti okkur alla |
|
|
„Hæ tunnu, hæ tunnu, hæ salt, meira salt.“ |
|
|
| | Cm | Gm | | Og það | hressti okkur | alla |
|
| | Fm | Bb | | að | heyra hana | kalla: |
|
| | Cm | Gm | Ab | Bb | Eb | | „Hæ | tunnu, hæ | tunnu, hæ | salt, | meira | salt.“ |
|
|
|
|
hún veiktist af hósta eitt haustið og dó. |
|
Og það hryggði okkur alla |
|
|
„Hæ tunnu, hæ tunnu, hæ salt, meira salt.“ |
|
|
|
|
hún gat ekki legið í gröfinni kyrr. |
|
Og það hressti okkur alla |
|
|
„Hæ tunnu, hæ tunnu, hæ salt, meira salt.“ |
|
|
| | Cm | Gm | | Og það | hressti okkur | alla |
|
| | Fm | Bb | | að | heyra hana | kalla: |
|
| | Cm | Gm | Ab | Bb | Eb | | „Hæ | tunnu, hæ | tunnu, hæ | salt, | meira | salt.“ |
|
|
|
|
stendur Marta á planinu nótt eftir nótt. |
|
|
|
„Hæ tunnu, hæ tunnu, hæ salt, meira salt.“ |
|
|
| | Cm | Gm | | Og það | hressti okkur | alla |
|
| | Fm | Bb | | að | heyra hana | kalla: |
|
| | Cm | Gm | Ab | Bb | Eb | | „Hæ | tunnu, hæ | tunnu, hæ | salt, | meira | salt.“ |
|